Büyük usta Nazım Hikmet dizelerinde olduğu gibi ;
Kış gelmek üzere, oysa ki gönül kışa girmeye hazır değil.
Her ömrün bir eylülü, her kalbin bir sonbaharı vardır. Tıpkı içinde yaşadığımız Hazan mevsimi gibi. Günler kışa doğru hızla yol alırken, gönüller kışa girmeye hazırlanıyor mu?
Aslında yaşamakta olduğumuz hayata şöyle bir bakacak olursak, ne çok şeyin içinden geçiyoruz ve sınanıyoruz, bazen incinerek, bazen inciterek, bazen de kendimizi erteleyerek…Kırılan gönülleri tamir etmenin, kendimizi onarmakta ustalaşmanın gönül işçisi olmanın, sonbaharı hüzne değil mutluluğa çevirmenin şimdi tam zamanıdır. Bu mevsimde bir yanımız yaprak dökse de, tohumların filizlenip yeşereceği gelecek baharların müjdecisi olduğunu unutmayalım.
Hayat mücadelesi yorucudur her canlı hayatta kalma ve kaliteli yaşam mücadelesini verirken, bir anlamda savaşan askerler gibi yorgun düşer. Çok yorulduğumuz ve hayata isyan ettiğimiz zamanlar elbette olacaktır. Madem hayat herkese nazik davranmıyor, kendi hayatımızı güzelleştirmek yine bizlerin elindedir. Yaşanan her yeni günün, yeni bir hayat, yeni bir umut olduğunu unutmadan değerimizin farkında olmak, geleceğimize şans tanımak için geçmişi, ardımızda bırakmak gerekir. Elimizdeki fırsatları değerlendirerek geçmiş ile kavgalarımızı sonlandırarak, sonbaharda öncelikle ateşkes ilan ederek, kendimizle barış imzalamamız önceliğimiz olmalıdır.
İç huzurumuz için bunun gerekli olduğuna inanıyorum.
Biliyoruz ki; Yaşanmış iyi ya da kötü günlerin tekrarı yoktur. Daha kötüsünü yaşamamak, daha iyi günlere odaklanmak motivasyonumuzu arttıracaktır. Kırgınlıkları bir kenara bırakıp, hayatı gökkuşağının tüm renklerine boyamalı ve hakkını vererek, rengarenk yaşamalıdır.
Tüm mevsimler, birbirinden ayrı bin bir türlü şahane güzelliklere sahiptir. Çünkü, yılın dört mevsimi ve her ayı farklı renkleri ve duyguları taşır. Üstelik birinin varlığı ötekinin değerini artırır. Şunu kabul etmek gerekir ki, yaşamayı bilene tüm canlılar için dört mevsim aşktır.
Söz mevsimlerden açılmışken şarkısı bile vardır ya hani; “ sen mevsimler gibisin, değişirsin sevgilim… “
Duygularımızın bazen coşup, bazen durulduğu mevsimlere birlikte bir gözatalım;
Kış mevsimi yaşanırken biliyoruz ki, yılın en soğuk mevsimidir, doğa bembeyaz gelinlikler içinde beyazın masumiyetine bürünmüştür bile. Gecenin ayazında bedenimiz üşüsede kalbimiz sıcacıktır ve siz tatlı anılar biriktirmeye hazır iseniz kış mevsimi tüm masumiyeti ile artık sizinledir. Düşünsenize sıcacık kahveniz ya da bir kadeh şarabınız şömineden gelen çıtır, çıtır yanan odunların sesi ile sizi saran sıcaklık ve elinizde en sevdiğiniz kitabınız. Hayali bile ne kadar güzel değil mi?
Ardından, İlkbaharın gelişiyle doğa yeşilin elli bin tonuyla raksederken kalplerimiz kıpır, kıpırdır ve İlkbahar sevmenin, sevilmenin, aşka, sevgiye ve heyecana yelken açmanın duyguları doyurmanın tam zamanıdır.
Devamında sıcacık bir yaz mevsimi bizi bekliyor olacaktır. Tüm ihtişamıyla sıcacık sarıp, sarmalayacaktır nihayet maviliklerle buluşma zamanıdır. Maviyle sarmalanmış ruhumuz tıpkı bir bayram yeri gibidir.
Cemal Süreyya’nın maviyi anlatan o muhteşem şiiri gibi.
Şöyle diyor şair;
“Mavi, bir renkten daha fazlası. Sonu olmayan bir gökyüzü, umut dolu bir deniz.” /Cemal Süreya
Geldik mi mevsimlerin en gizemli, en mağrur olanına işte, onu anlatmaya inanın benim bile kelimelerim yetmez. Sarının, turuncunun eşsiz tonlarına sahip doğanın güzelliği pek çoğumuza hüznü anımsatsa da , içinde binlerce saklı sevinçler ve mutluluklar vardır. Hayat ertelenmeye gelmez umutları yitirmeden, keşkelere sığınmadan bu sonbaharda hayatı ıskalamadan bir ucundan yakalamalıyız ve doya, doya tadını çıkartmalıyız. Hazan mevsimi beden sağlığımızı korumak ve kışa hazırlamanın en doğru zamanıdır ve daha da ötesi güneşi kalbe saklamanın sevgiyle, iyilikle doldurmanın en güzel zamanıdır. Unutulmamalı ki, bize sunulmuş olan bu hayat, dört mevsimin hakkı vererek yaşanmalıdır.
Yeter ki, ruhumuzun güneşini söndürmeyelim ve ışık saçmaya devam edelim.
Sevgiyle kalın efendim.
